GRAFOLOJİ / HARFLER

YAZIDA HARFLER

HARF VARYASYONLARI

Harfler, yazılışları bakımından aşağıdaki kategorilerde incelenir:

Düzgün harfler: Boyları ve yapılışları açısından birbirine karşı birçok benzerlik gösteren harflerin oluşturduğu yazı tipi. Güvenilir, görevini harfi harfine yerine getiren, dürüst ve ihmalkarlıktan uzak bir karakteri simgeler.

Düzgün olmayan harfler: İrili ufaklı harflerle karışık yazı şeklini kullananlar genelde işlerine gelene yönelen, sorumluluktan pek hoşlanmayan fakat zeki insanlardır ve değişiklikten - yeni şeylerden hoşlanırlar.

                                       

Küçükten büyüğe değişen harfler: Bu harfler; kendini kanıtlamaya, ortaya koymaya hazır; dürüst çalışmayla başarıya ulaşılabileceği görüşüne sahip kişilere özgüdür. 

Büyükten küçüğe değişen harfler: Anlayışlı, iyi bir dinleyici, kolaylıkla arkadaş edinen ve bu yolla çıkarlarını koruyan fakat hakkaniyetten ayrılmayan insanların yazısıdır. 

AÇIK VE KAPALI HARFLER

"a" ve "o" harflerinin üstleri açık olduğunda içtenlik ve samimiyet söz konusudur. Bu kişilikte insanların zaman zaman düşüncesiz hareket ettikleri de görülebilir

Tersine, üstlerinin kapalı olması ise; içine kapanık, ketum, zaman zaman kendi kabuğuna çekilmeyi seven ve sırrını kendine saklayan kişilik yapısını ifade eder.

Kapalı ve açık harfler arasında gelip giden; saygılı ve karşısındakini düşünen, aynı zamanda kime güvenebileceği konusunda kararsız olan bir kişiliktir

NOT: Açıklıklar çok az ise yukarıda bahsedilenlerin kesinliği tartışılır hale gelir. Yani 'açıklık-kapalılık' derecesi da belirleyici ve dikkat alınması gereken bir faktördür.

HARFLERDE ÖZEL VARYASYONLAR

Alfabenin tüm harflerinin kendi içlerinde, kişiye göre gösterdikleri varyasyonlar açısından büyük yorumlara ortam hazırlayan bir faktördür; "t" ve "i" harfleri ise bu yönden özellikle dikkat çeker.

• Dikkatle oluşturulmuş harfler: Yetenekli, yaratıcı bir zihin. 
• Sıkı sıkı düğümlenmiş "b": Kibar ve anlayışlı bir huy. 
• Düğümsüz "b": Kararlı kişilik. 
• Hafifçe düğümlenmiş "b": Bir bakıma bireysel. 
• Sıkı sıkı düğümlenmiş "d": Kolayca etkilenen, utangaç. 
• Sap kısmının kısa olması: Kendi kendini silen bir tip ama yalancı. 
• Sap kısmının uzun olması: Güçlü idealist bir yapı. 
• Müzik notası gibi olursa: Çok hırslı. 
• "d"nin kuyruklu yapılması: Entel kişilik. 
• Sağ tarafına ek bir eğri: Bağımsızlık ve imajinasyon. 
• Sağ tarafı çok eğri: Egoistçe eğilim. 
• Yaygın bir "d": Sessiz, sakin, sır tutan bir tip. 
• Güzel yuvarlanmış bir "e": Doğal ve kolay etkilenmez. 
• "i" gibi daraltılmış: Bir bakıma kararsız, emin değil. 
• Süslü ya da Yunan "E"si: Boşuna, gösteriş meraklısı. 
• Çok süslü bir "f": Kendi kendine yeterli/otonom şahsiyet. 
• Hafif düğümlü: Doğrulukta ve tamlıkta titizlik. 
• Çizginin altına çok uzamışsa: Aktif, yetenekli bir tabiat. 
• Çizginin altına çok kısa: İş yapma gücünden yoksunluk. 
• "g" harfi "8" gibi yapılırsa: Kelime haznesi zengin, kitabî bilgisi çok. 
• "g"nin bacağı çizginin altına dosdoğru indirilmişse: Bilimsellik. 
• "g"nin bacağı çizginin altına uzun ve yuvarlak yapılmışsa: Hayalî fikirler. 
• Düğümsüz yapılan "g": Hafif zalimlik. 
• Yukarıdan düğümlü "h": Sezgi ve imajinasyon. 
• Aşağıdan düğümlü "h": Gerçekçi bir kişilik. 
• Noktasız "i": İhmalci bir kişilik. 
• "i" harfi küçük/belli belirsiz bir nokta ile: Başkalarıyla geçinmeye yatkın.
• "i" harfi çok belirgin bir nokta ile: Saldırgan, kaba bir huy. 
• "i" harfi yuvarlak bir nokta ile: Romantik sevgi belirtisi. 
• "f"nin tam üzerindeki nokta: Dikkatli, metotlu çalışma. 
• "i"nin veya "j"nin sağ üstünde nokta: Tez canlı. 
• "i"nin veya "j"nin sol üstünde nokta:. Geçmişe bağımlı. 
• Nokta çok yukarıda olursa: Mistik ve hayalperest. 
• Harfe çok yakın bir nokta: Pratik, ayağına üşenmez bir eğilim. 
• "f"nin üzerinde savrulmuş bir nokta: Tedirginlik ve sabırsızlık. 
• "i"nin üzerinde eğri bir nokta: Dikkatli, zeki bir düşünür. 
• "v" gibi yapılmış bir "i": Her şeye istekli bir tip. 
• Satır çizgisinin altına az sarkmış bir "j": Aynı durumda olan "g" harfi ile yorumu aynı. 
• Yüksek ve yuvarlak yapılmış "k" ve "i" harfleri: Palavracılık. 
• Yüksek fakat dar bir "I" harfi: Hep kendisi için isteyen. 
• Dengeli, normal bir "I" harfi: Dengeli, normal bir tabiat. 
• "e" ile karıştırılabilecek küçük bir "I": Acelecilik. 
• Güzelce ve yuvarlak "m" ve "n": Kesin, taviz vermeyen huylar ve alışkanlıklar. 
• Köşeli ve sivri uçları olan "m" ve "n": Arkadaşlık ve sosyallik. 
• "a"ya benzer bir "o": Sistematik değil. 
• Yukarıdan düğümlü "p": Hayalperest. 
• Hafifçe düğümlü "p": Pratik tabiatlı. 
• "h"ye benzer açık bir "p": Geleneksel, eskiye bağımlı. 
• Satır çizgisi altında, uzun düğümlü "q": Bilimsellik. 
• Özel, kendine özgü bir biçimde "q": Ayrıntılara eğilim. 
• Güzel yapılmış bir "r": Oldukça dikkatli ve dakik, 
• "ü"ye benzer yuvarlak yapılmış "r": Sezgisel değil. 
• Köşeli, açılı "r": Çabuk ve keskin bir zekâ. 
• Matbaada basılmış gibi bir "r": Güzel ifade gücü. 
• İri iri "s"ler: Aşırılıklara eğilim. 
• Aceleyle, belli belirsiz yapılmış bir "s": Konuşkan ve dinamik. 
• Matbaada basılmış gibi bir "s": Her şeye istekli tip. 
• Satırın altına, üstüne taşmış büyük "s": Hükmedici eği​lim. 
• Sade ve güzel bir şekilde yapılmış "t": Yerinde kararlar, dengeli kişilik. 
• Sade ama küçük bir "t": Pek iyi olmayan eğilimler. 
• Düğümlü bir "t": Hassas ve alıngan bir tip. 
• Üst kısmı fazlaca uzamış bir "t": Kaba saba, meydan okuyan. 
• "t"nin yatay çizgisi aşağıdan yapılmışsa: Kolayca etkilenebilen ve yönlendirilebilen. 
• "t"nin yatay çizgisi düzgün ve tam yerindeyse: Sakin, her şeye çok aldırış etmeyen bir tip. 
• "t"nin yatay çizgisi yukarıdan yapılmışsa: Kendi bildiğini okuyan, kararlı tip. 
• "t"nin yatay çizgisi yukarıda boşlukta bir yerde yapılmışsa: Başkalarına kendini kabul ettirmeye çalışan tip. 
• "t"nin yatay çizgisi belli belirsiz yapılmışsa: Kibar ve dikkatli bir doğa. 
• "t"nin yatay çizgisi bastıra bastıra yapılmışsa: Kaba, saldırgan ve tartışmacı bir tip. 
• Yatay çizgisi harfin solunda olan "t": Tereddütlü, kararsız. 
• Yatay çizgisi harfin sağında olan "t": Daima ilk adımı atan, ama her şeye karşı aşırı istekli. 
• "t"nin yatay çizgisi kalın başlayıp ince biterse: Aşırı ilgili. 
• "t"nin yatay çizgisi ince başlayıp kalın biterse: Kararlılık. 
• Yatay çizgisiz bir "t" harfi: İlgisiz, kayıtsız bir kişilik. 
• Kesiksiz, tek bir el hareketiyle yapılan "t": Sabırsız, tedirgin, aceleci. 
• Yukarı doğru bir yatay çizgi: Önemsiz meseleler üzerinde duran
• Aşağı doğru bir yatay çizgi: Kendi bildiğine giden bir huy. 

• Yatay çizgi yukarı doğru kavisli olursa: Arkadaş canlısı, kibar. 
• Yatay çizgi aşağı doğru kavisli olursa: Otorite meraklısı. 
• Kavisli yatay çizginin değişik değişik olması: Şakacı, şakasever. 
• "n"ye benzer bir "u" harfi: Her şeyi olduğu gibi kabul eden, geçimli. 
• Tam yuvarlak olarak yapılmış bir "u": Titiz, kılı kırk yaran. 
• Sipsivri bir "u" harfi: Başkalarını memnun etmek için aşırı meraklı. 
• "ü"ye benzer bir "v": Kolay kolay memnun olmayan. 
• Sağ kolu yukarıya doğru çok çekilmiş bir "v": Vicdanlı. 
• Köşeli, sivri uçlu "w": Sosyal ve genellikle saygılı. 
• Alt uçları yuvarlak bir "w": Zahmetten kaçmaz, düşünceli. 
• Orta kısmı alçak olarak yapılmış "w": Becerme arzusu. 
• Bir çizgisi eğri, öteki kısa bir çizgi hâlinde yapılmış "x": Sabırsız, tedirgin ve aceleci. 
• Bir çizgisi uzatılarak yapılmış bir "x": Meydan okuyan, sıkboğaz eden. 
• Bacağı aşağı doğru dosdoğru çekilmiş bir "y": Kaba saba. 
• Yuvarlak olarak ve çizginin altına geçmiş "z" veya "y": Aynı
• durumda olan "g" harfi gibi yorum.
• Matbaa harfi gibi "z": Ayrıntılara önem veren. 

Bu listeye başka öteki varyasyonlar da eklenebilir. Bazı uzmanlar ise, bunların hiç önemli olmadığını ileri sürer. Bununla birlikte, bir yazı sahibinin, harfleri şu ya da bu şekilde yapıvermesi şuuraltıyla ilgili olduğu için; hiç değilse, özel kişilerin karakter analizlerinde önemli ipuçları için yardımcı olabilir. (ayrıca çok bilmiş septik yoksunluk çeken uzmanlar genellikle yanılır)

SÖZCÜKLERİN SON HARFLERİ

• Kısaltılmış harf: Dikkatli, düşünceli, plânlı fakat bendi. 
• Uzatılmış harf: Genellikle savurgan.
• Dosdoğru yükselen: Kolaylıkla sağa sola kayabilir.
• Yükselen bir eğri ile: Mistik bir doğa.
• Açılı yükseliş: Arkadaş canlısı ve arayış içinde olan.
• Sözcüğün üzerine doğru geri dönmüş: Kararsızlık.
• Sözcüğün altına doğru geri dönmüş: Egoist bir doğa.
• Aşağı doğru düşüş: Zenginlik ve ağız tadı arayışı. 
• Aşağı doğru çekik: Israrlı, pratik fikirler.
• Yükselerek, süslü ve kıvrımlı: Doğa sevgisi.
• Yatay, süslü ve kıvrımlı: Kendi kendine yeterli (otonom).
• Alçalarak, süslü ve kıvrımlı: Ne yapacağı bilinmez.
• Büyük/iri bir son harf: Gurur ve kendi kendine önem veren.
• Noktalar ve "tire" çizgileri: Romantizme eğilim.
• Koyu bir nokta ya da öteki noktalama işaretleri: Ağzının tadını pekbilmiyor.
• Hafifçe/silik olarak yapılmış, nokta ya da öteki noktalama işaretleri: Ağzının tadını bilen. 
• Cümle sonunda nokta yok ise: Güvenilir bir kişilik.

BÜYÜK HARFLER

Sade veya eski tip: İyi gelişmiş, gerçekçi ve pratik bir zihin.

• Matbaa harfi gibi: Sanatkar ve maharetli - aceleyle yapılmışsa; bilimsel yön ağır basıyor.
• Zarif: Daha modern ve yenilikçi eğilim.
• Çok süslü: Aşağılık kompleksinin belirtisi olarak yorumlanabilir.
• Küçük olarak yapılmış büyük harfler: Kibirli - harflerin küçüklüğüyle doğru orantılı
• İrice büyük harfler: Genellikle gurur - kendini beğenmişlik - özgüven ve kararlılık gibi özellikler arasında değişim gösterir.

Walter B.Gibson'ın bilgilerine Tugay Erdem'in bilgilerinin eklenmiş halidir. Thanks Gibson!